Miniony tydzień upłynął na Pomorzu pod znakiem Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Społeczne, wolne od politykierstwa i państwowych „patronatów” obchody, organizowane m.in. przez nasze środowisko, miały charakter zarówno podniosły, jak i sportowo-rekreacyjny.
1 marca, w Gdańsku na cmentarzu garnizonowym przy grobach „Inki” i „Zagończyka” gromadzą się pomorscy aktywiści ONR, autonomicznych nacjonalistów z WNC oraz przedstawiciele pomorskiego Niklota. W blasku pochodni odbywa się Apel Poległych, na którym wzywamy wszystkich, którzy oddali życie w walce o Ojczyznę wolną od komunistycznej okupacji. Podobna uroczystość odbywa się w Kwidzynie, gdzie tamtejsi ONR-owcy wraz z mieszkańcami miasta oddają hołd Wyklętym pod tamtejszym pomnikiem Żołnierzy Wyklętych.
W minioną sobotę pomorscy działacze ONR zorganizowali pieszy Rajd Żelaznego na 30 km odcinku Kwidzyn-Czernin (miejsce śmierci patrona marszu- por. Zdzisława Badochy „Żelaznego”, żołnierza 5. wileńskiej brygady AK, podkomendnego mjr. Łupaszki). Rajd rozpoczął się w sobotni poranek i trwał do wczesnych godzin wieczornych. Po drodze natrafiamy zarówno na bardzo przyjemne ścieżki kociewskich lasów, jak i na wymagające zwiększonego wysiłku grzęzawiska. Pod koniec rajdu zatrzymujemy się na zaplanowanym ognisku, w którego trakcie posilamy się i regenerujemy po odbytym przemarszu. Na samym końcu rajdu udajemy się pod dworek w Czerninie, w którym „Żelazny” dochodził do siebie po odniesionych ranach i z którego to uciekał przed obławą UB, w której zginął. Następnie składamy hołd patronowi rajdu pod tablicą mu poświęconą na miejscowym kościele.
Rajd był okazją dla spotkania i zintegrowania się różnych środowisk. Oprócz działaczy pomorskiego ONR, w rajdzie wzięli udział przedstawiciele brygady warmińsko-mazurskiej ONR, a także działacze Niklota, przedstawiciel ekipy Aktyw Północny oraz przedstawiciele Wyklęci na Powiślu, którzy zadbali o merytoryczną część rajdu, a także wręczyli każdemu z uczestników upominki w postaci tematycznych zeszytów.
Niestety tegoroczne wiadome obostrzenia, a raczej ich niejasność i wzajemnie sprzeczne normy nie pozwoliły na zorganizowanie szerszego zakresu inicjatyw związanych z dniem Żołnierzy Wyklętych. Miejmy nadzieję, że niedługo nastanie taka możliwość.
Chwała Wyklętym!
